واسه امام رضا علیه السلام
آخرین دستنوشته شهید علیرضا شهبازی _ از شهدای تفحص _ که بعد از شهادت در جیب لباسش یافتند:
توی این عالم هستی که همه رو به فناست
به خدا یه دل دارم اونم واسه امام رضاست
مادرش به آرزوی فرزند پسر در سرمای زمستان به پابوسی علی بن موسی الرضا علیه السلام رفت و در سال 1355 حاجتش برآورده شد و نامش را علیرضا گذاشت.
رضا برای عرض ارادت در یکسالگی زائر حرمش شد. 2 سال بیشتر نداشت که همراه مادر در راهپیمایی های مردمی شرکت و اولین حضور انقلابی را تجربه میکرد.
در سه سالگی بیمار شد بطوری که امیدی به بهبودش نبود و مادر دوباره به قصد شفای فرزندش زائر کوی امام رضا علیه السلام شد و رضا سلامتی اش را در آستان دوست باز یافت.
دوران نوجوانی اش را در پایگاه بسیج و هیئات اهل بیت گذراند و پس از پایان دوره راهنمایی برای اخذ مدرک دیپلم وارد آموزشگاه درجه داری قدس نیروی زمینی سپاه شد . همزمان به انجام تمرینات ورزشی خصوصا در رشته جودو پرداخت و موفق به دریافت کمربند 6 و 8 شد .
او در تمام این سال ها فرزند انقلاب و جنگ بود و یاد امام وشهدا ذکر و زمزمه اش بود. همیشه از مادر میخواست تا بعد از نماز برای شهادتش دعا کند.
رضا در پیروی از اهل بیت ، رسم رسیدگی به خانواده های بی بضاعت را سنت خود کرده بود و همیشه می گفت حقوق من صاحب دارد و باید به دستش برسد.
رضا سالی دوبار به حرم رضوی می رفت تا مقیم بارگاهش شود.
او دوست داشت برای پیدا کردن پیکر شهدا خدمتی به خانواده شهدا انجام دهد و با توجه به آشنایی قبلی اش با علی محمودوند، وارد گروه تفحص شد .آنقدر دل به کار داده بود که شهید محمودوند می گفت : هر وقت رضا در مقر هست من خیالم راحت است.
شهبازی در پاییز 1380 برای تکمیل دینش عقد ازدواج بست ولی دل در گرو رفتن داشت و در سن 25 سالگی ، همسن فرزند امام رضا علیهم السلام از فکه عروج کرد.(تاریخ شهادت 26 آذر 1380 ).
آخرین دستنوشته شهید علیرضا شهبازی _ از شهدای تفحص _ که بعد از شهادت در جیب لباسش یافتند:
توی این عالم هستی که همه رو به فناست
به خدا یه دل دارم اونم واسه امام رضاست
